Datos personales

Por una Asturies con más puxu. Per ahí per ende, per acá y acuyá, lo nueso, lo d´ayeri y lo de güei

jueves, 8 de octubre de 2009

La Catedral Ñatural


N´Ast: Cuando yéramos rapacinos, la nuesa ma llevábanos los domingos y díes festexeros a la ilesia. A la mesma entrada, moyábamos los deos na pila d´agua bendita y santiguábamosnos en siñal de respetu a lo grandioso qu´ellí había. Güei, ya mayorinos, esos domingos y díes festexeros vamos al monte y, d´elles vegaes, asocede, comu a la mesma entrada del bosque Vierru, que podemos santiguanos nuna pila ñatural, en siñal de respetu y ablucamientu a lo grandioso que vamos ver, dalgo que nenguna catedral humana podrá aparexar. Solu me queda amosávoslo.
En Cast: Cuando éramos críos, nuestra madre nos llevaba los domingos y días festivos a la iglesia. A la misma entrada, mojábamos los dedos en la pila de agua bendita y nos santiguábamos en señal de respeto a lo grandioso que allí había. Hoy, ya mayorcitos, esos domingos y días festivos vamos al monte y, algunas veces, sucede, como a la misma entrada del bosque de Vierru, que podemos santiguarnos en una pila natural, en señal de respeto y admiración a lo grandioso que vamos a ver, algo que ninguna catedral humana podrá igualar. Solo me queda enseñároslo.

2 comentarios:

Lluis de Turiellos dijo...

Precioses semeyes y prestosu testu.
(Siempre presta parar perequí).

Anónimo dijo...

Gracies, gracies, asina siempre trabaya ún más agustu. Un saludu y gracies de nuevu poles visites:
Toño